Een keer in je leven krijg je de kans om je te kwalificeren voor de Olympische marathon in Parijs 2024. Ik kreeg die kans! Het ging om de deelname aan de de allereerste publieke Olympische Marathon, ook wel Paris 2024 Mass Participation Marathon.
Het ‘enige’ wat ik hoefde te presteren was finishen vóór Eliud Kipchoge, de allergrootste marathonheld aller tijden, op een 5km wedstrijd op de Champs-Élysées.
Ik herhaal – excuses voor de hoofdletters – een 5km WEDSTRIJD lopen tegen mijn held ELIUD KIPCHOGUE op de CHAMP-ÉLYSÉES in PARIJS! Lees er hieronder meer over hoe dat in zijn werk ging en of het mij is gelukt.
Olympische marathon kwalificatie
De kans op kwalificatie voor de Olympische spelen voor normale hardlopers zoals ik komt nooit voor. Ik loop geen 2u10 op de marathon dus de reguliere kwalificatie hoef ik niet aan te denken. Omdat ik Eliud Kipchoge volg op Instagram en hij ambassadeur is voor de Olympische Marathon van Parijs in 2024 werd ik op de hoogte gebracht dat er een kwalificatiewedstrijd zou worden georganiseerd voor iedereen die interesse had. Je moest je door een aantal Franstalige websites worstelen om je in te schrijven en te koppelen met een hardloop-app, maar het is uiteindelijk gelukt.
Een week voor de wedstrijd kreeg ik de bevestiging dat ik was uitgenodigd om deel te nemen.
Het doel: finishen voor Kipchoge
De organisatie had bedacht om iedereen te laten racen tegen Kipchoge én diegene die voor Kipchoge finishte het felbegeerde startbewijs te laten winnen. Je kon bij inschrijven kiezen tussen verschillende startvakken:
- Startvak 1: 6 t/m 8 km/u
- Startvak 2: 8 t/m 10 km/u
- Startvak 3: 10 t/m 12 km/u
- Startvak 4: 12 t/m 15km/u
- Startvak 5: 15 t/m 18km/u
Eliud Kipchoge zou nadat iedereen was vertrokken zijn inhaalrace beginnen. De organisatie gaf aan dat elk startvak een eerlijke kans zou hebben op startbewijzen én dat je niet je pacer mocht inhalen omdat je anders gediskwalificeerd zou worden. Wat je niet wist is hoeveel tijd er tussen het vertrek van elk startvak zat en je wist ook niet wanneer Kipchoge zou starten.
Bij mijn inschrijving kon ik alleen maar kiezen uit Startvak 1 (6 t/m 8km/u) omdat de andere startvakken vol waren. Daar baalde ik enorm van! Het zou dan een snelwandeling voor me worden in plaats van een hardloopwedstrijd.
Gelukkig kreeg ik na 2 dagen een mail dat ik me alsnog voor een ander startvak kon inschrijven. Ik besloot voor 12 t/m 15 km/u te kiezen. Rond de 15km/u zou ik wel moeten kunnen halen als alles meezat. Dan zou Kipchoge toch achter me finishen want ik zou vlak achter de pacers zitten.
Hoe mis kon ik het hebben!
Podcasts luisteren onderweg naar Parijs
Het leek me heerlijk om met de trein te gaan maar er was helaas geen plek meer beschikbaar, alles zat vol. Vliegen doe ik liever niet / steeds minder dus besloot met de auto te gaan. De kleine 5 1/2 uur rijden kwam ik prima door door hardloop podcasts te luisteren.
Startbewijs
Na aankomst en check-in bij het hotel gelijk door naar de Champs-Élysées om daar mijn startbewijs en wedstrijd t-shirt op te halen. Met gevaar voor eigen leven is deze foto hieronder gemaakt tussen alle scheurende auto’s.
Vervolgens nog wat gedwaald door Parijs en dan kom je zomaar de Olympische Ringen tegen bij Hotel de Ville. Parijs begint er vroeg mee om de Olympische Spelen te promoten.
Uiteraard ook nog de Eifeltoren bewonderd, het blijft een indrukwekkend icoon.
En dan zit de dag er al weer op. Tijd om wat te eten, terug naar het hotel te gaan en de Halloween feestjes over te slaan 😉
Race day – Marathon Pour Tous
We gingen die nacht naar wintertijd dus ik had een uurtje extra om te slapen, dat was fijn! Ik kon behoorlijk uitgeslapen me heel rustig aankleden en vervolgens richting het ontbijtbuffet gaan. In Frankrijk was alles nog vrij strikt vanwege corona dus daar mocht je overal de QR code laten zien en mondkapje op.
Met de metro ging ik vervolgens naar het station onder de Arc de Triomphe. De organisatie had een plek geregeld waar je je rugtas kon afgeven, ik ging me 2 kilometer warm lopen en was onder de indruk van wat ze hadden opgebouwd. Een prachtige start en finish plek!
Ik liep een stukje van het parcours en het was erg mooi, maar ik zag ook dat het niet ideaal was:
- De eerste kilometer ging heuvel afwaarts, dus de laatste kilometer zou omhoog gaan, wat pittig is.
- De Champ Elysées bestaat uit kinderkopjes. Dat loopt niet heel lekker, zeker niet op hoog tempo.
- Er lagen hier en daar wat verhogingen om het fietspad af te scheiden, en in de eerste bocht wat pionnen, daar zouden zeker lopers over kunnen gaan struikelen. Wat uiteindelijk ook gebeurde in de wedstrijd.
Na het warmlopen moest je op tijd je startvak in. Er zou een gezamenlijke warming-up plaatsvinden van een half uur. Dat was erg leuk en er werd energiek meegedaan.
Ondertussen was Kipchoge ook al aanwezig en hij wenste iedereen heel veel succes in zijn toespraak en ging vervolgens zijn warming-up doen.
Dat zag er al snel uit!
De start – het leek wel the hunger Games
Om precies 10:00 ging met luid applaus het 1e startvak van start. Ik had in dat startvak kunnen starten…. En vervolgens na een minuut of 7 het 2e startvak. Het 3e startvak ging volgens mij rond 10:12 van start en mijn startvak om 10:18.
Het was gelijk alle remmen los! Iedereen liep heel dicht op elkaar en dat veroorzaakte wel wat chaos. Ik voelde dat ik op de hakken werd getrapt en moest mijn best doen om gewoon wat ruimte te krijgen om hard te lopen. Ik schreef op Insta dat het wel een rugby wedstrijd leek en zo voelde het ook echt. Veel geduw omdat iedereen zo dicht mogelijk bij de twee pacers wilde blijven, een gevecht om te blijven leven zoals in the Hunger Games.
Kipchoge ging blijkbaar al vrij snel na ons van start. Hij had een aantal fietsers en motoren met sirene om hem heen. Voor het keerpunt hoorde ik de sirenes al en voordat er drie kilometer op mijn klok stond kwam hij al voorbij racen. Wow, echt als een streep vloog hij voorbij.
Dat was wel even een domper want je hoopt op een eerlijk gevecht in de laatste honderd meter, maar toen hij was gepasseerd moest ik nog dik 2 kilometer lopen.
Het startvak achter ons en ons eigen startvak had dus geen kans op het startbewijs. Daarover kwam na de finish heel veel los op sociale media. Fransen zijn natuurlijk erg van het staken én verzet dus het scheelde niet veel of het hele land lag plat. 🙂
Ik ben toch in volle vaart doorgelopen, ik had het erg zwaar op de laatste kilometer maar ben blijven pushen en kon uiteindelijk in 20:10 finishen. Daarna was het nog even uitpuffen en zag ik dat Kipchoge met de winnaars van het startbewijs op de foto ging. Dat waren allemaal lopers van het 1e en 2e startvak!
Helaas heb ik dus geen startbewijs gewonnen. Het is vooral jammer dat achteraf gezien ik dat wel had kunnen doen als ik in het1e startvak was gebleven.
Tja, Pierre de Coubertin zei ooit: “L’important dans la vie ce n’est point le triomphe mais le combat; 1’essentiel ce n’est pas d’avoir vaincu mais de s’être bien battu.” ook wel
“Deelnemen is belangrijker dan winnen“
Eerlijk gezegd had ik had maar al te graag een startbewijs gewonnen maar vond het ook een heel mooi en onverwacht avontuur en ben erg blij dat ik mee mocht doen!
Ik heb er naast een shirt met het logo van de olympische Spelen van Parijs mooie herinneringen aan overgehouden. Wellicht win ik nog een startbewijs bij de vele andere challenges die ze vast nog gaan organiseren. Let the games begin!
Marathons voor KiKa 