Deze week deed ik een medische sporttest voor hardlopers. Ik moest op de loopband rennen, iets wat ik NOOIT eerder had gedaan én zeker niet met een masker op. Ben je benieuwd hoe dit ging en wat de resultaten van het onderzoek zijn? Lees er hieronder meer over!
De medische sporttest stond al een tijd op mijn lijstje om te gaan doen.
De reden om het nu te gaan doen was omdat mijn lichaam recentelijk een tikkie heeft gehad. In de afgelopen 6 weken heb ik een paar nooit eerder vertoonde hartritmestoornissen gehad en bij elk rondje rustig lopen was ik kortademig en kreeg ik een te hoge hartslag en soms zelf absurd hoog zodat ik moest stoppen. Heel vervelend!
Uiteraard mee naar de huisarts gegaan en er zijn onderzoeken gestart. Tot nu toe is er in al de onderzoeken niets gevonden en met hardlopen doe ik het al 6 weken heel rustig aan. Dat wil zeggen: geen hoge snelheid en geen hele lange afstanden. Dus dit sportmedisch onderzoek was een laatste strohalm om te kijken of een oorzaak kon worden gevonden.
Het onderzoek was bij Dr Rik van SMA Midden Nederland. Het bestond uit:
- lichamelijke metingen
- rust-ECG / hartfilmpje
- inspanningstest met ademanalyse
Die inspanningstest is gelijk de interessantste! Met de resultaten van de inspanningstest kan je de trainingszones bepalen om zo nog beter te trainen op hartslag. Het bepaalt ook onder andere je omslagpunten: de aërobe en anaërobe drempel.
Het Sportmedisch onderzoek en de resultaten
Medische vragenlijst
Van tevoren krijg je een vragenlijst opgestuurd, waarin je vragen over je sportieve ambities, huidige sporten, medische geschiedenis, die van je ouders en een aantal andere gegevens moet invullen. Mijn sportarts Dr. Rik liep die even met me door en toen starten het onderzoek.
We begonnen met de lichamelijke metingen, waarvoor ik me tot mijn ondergoed uitkleed. Het is lang geleden dat ik ben gewogen en gemeten. Ik kreeg te horen dat ik 1m 90 lang was. Dat betekent dat ik inmiddels wat gekrompen ben van de 1m 92 die ooit was gemeten bij de dienstkeuring.
Mijn gewicht werd op 77kg bepaald. Aan het eind van een marathonvoorbereiding schat ik in dat ik rond de 74 á 75 kg zit. Helemaal prima voor mijn lengte. Het vetpercentage werd gemeten met huidplooi-meter. Bij mij werd 23.3 % gemeten.
Mijn bloeddruk werd ook gemeten. Ook dit zag er goed uit met een bovendruk van 120 en onderdruk van 80.
Longfunctietest. De longfunctietest deed ik voor de eerste keer. Ik moest twee keer zo diep mogelijk in- en uitademen met een pijp in de mond en een knijper op de neus.
Ik kreeg daar de feedback dat mijn longinhoud niet qua inhoud en functie de voorspelde waarde had.
- FVC (=longinhoud) 4850 ml 93% van voorspelde waarde
- FEV1 (=longfunctie) 3940 ml 87% van voorspelde waarde
Hartfilmpje
Deze wordt gemaakt om te kijken of er hartaandoeningen zijn:
- hartritmestoornissen
- een acuut hartinfarct
- een eerder hartinfarct
- een vergroot hart
- of het hart voldoende zuurstof krijgt
Hier was eigenlijk niets bijzonders te zien. Er was al 6 weken eerder een filmpje gemaakt bij de huisarts, dus in de tussentijd is er blijkbaar niets gebeurd. Dat is positief!
Inspanningstest
De inspanningstest werd uitgevoerd op de loopband. Het is de bedoeling dat ik hierop tot het uiterste zal gaan om mijn drempelwaardes vast te kunnen stellen. Ik ben vooral benieuwd: hoe zal het gaan? Ik kreeg allerlei plakkertjes op die waren verbonden met een hartslagmeter. De sportarts bevestigt ook een masker voor mijn gezicht. “Dit is niet het fijnste onderdeel van de test, maar het is wel nodig.”
Omdat het voor mij de eerste keer op een loopband was – en dan ook nog eens met een masker, zag ik er wel tegenop! Tip: ik had mijn eigen Garmin Sporthorloge om zodat ik kon nagaan of de aan de pols gemeten hartslag wel goed was.
De test is heel eenvoudig van opzet. Op een rustig tempo begin je te lopen en en elke drie minuten wordt de snelheid met 1 km/u verhoogd. Als je omslagpunt is bereikt – dat hoor je vanzelf van de sportarts – wordt de snelheid elke minuut met 1km/u verhoogd.
Ik begon eerst met wandelen om aan de band te wennen en toen 3 minuten op de 9 km/u.
Ik ben zenuwachtig: hoe zal het verder gaan? Het masker geeft je een wat claustrofobisch gevoel, je hoort je eigen ademhaling.
Het ging eigenlijk verbazingwekkend gemakkelijk tot de 14km/u. Daarna ging per minuut de snelheid omhoog. Na de 18 km/u vond ik het wel welletjes en gaf aan dat het genoeg was. Zo’n loopband staat dan niet ineens stil. Ik vloog bijna van de loopband af omdat het afstappen niet zo soepel ging.
Uiteindelijk kwam ik er zonder kleerscheuren en compleet bezweet vanaf. Het duurde even voordat ik mijn ademhaling weer onder controle had, en direct daarna dacht ik: er had toch nog wel meer in gezeten!
Tijd om de resultaten door te nemen.
De conclusies van het onderzoek volgens de sportarts:
- Goed gewicht en vetpercentage
- Zeer goede belastbaarheid en inspanningstolerantie
- Bij inspanning geen voor ischaemie (zuurstoftekort) codeerbare afwijkingen of ritmestoornissen.
- Longfunctie test is normaal
- Je herstel is vlot, 115 slagen/minuut na 3 minuten uitlopen
- Je schakelt relatief snel over van vet naar koolhydraatverbranding
- Je loopefficientie is zeer goed
Het resulteert ook in de volgende hartslag trainingszones voor hardlopen:
Ik denk dat mijn hartslag maximaal wel iets hoger zou kunnen liggen, maar op zich is dit fijn om te weten!
De belangrijkste lessen uit de sportmedische test
De belangrijkste inzichten voor mij die uit de test kwamen:
- Er is geen reden voor ongerustheid qua gezondheid gegeven dit onderzoek. Wellicht betekent dat ik op weg ben naar herstel, ik hoop het maar!
- Mijn aërobe omslagpunt werd bepaald op hartslag 154.
- De anaërobe drempel is op hartslag 171. Dat is het hartslagpunt of looptempo waarop je spieren nog net voldoende zuurstof kunnen opnemen om de aanmaak en afbraak van melkzuur in evenwicht te houden. Het ligt punt meestal tussen de 80 à 90% van de maximale hartslag.
- Mijn hartslag trainingszones zijn nu bekend.
- Alhoewel ik een echte haklander ben heb ik blijkbaar een goede “running economy”.
- Theoretisch zou ik volgens de sportarts met deze resultaten een 10km binnen de 40 minuten moeten kunnen afleggen. I wish, dat is mijn droomtijd!
- Mijn Garmin sporthorloge kan op de pols uitstekend mijn hartslag meten. Er was nooit een groter verschil van 2 slagen versus wat er gemeten werd.
Al met al ben ik blij dat ik de test gedaan heb. Het geeft me wat handvaten om te trainen en legt eigenlijk ook een uitdaging neer. De 10km in 40 minuten. Wat zou dat mooi zijn als ik er ooit maar weer eens in de buurt van mag komen. Eerst maar ooit onder de 41 minuten duiken, of mijn PR breken van 41:32. 🙂
Heb jij wel eens zo’n test gedaan of heb jij er nog vragen over? Laat het mij vooral weten!
Marathons voor KiKa 