Categorie archief: Marathon training

Ik liep afgelopen weekend de StartbaanRun op de voormalige vliegbasis in Soesterberg. Het was een mooie hardloopwedstrijd en vind het een aanrader! Er deden 900 runners mee verdeeld over de kidsrun (0.5km en 1km), de 5km en 10km prestatieloop. De organisatie samen met de sponsoren en vele en vrijwilligers verzorgden een geweldige hardloopmiddag!

Één of twee keer per jaar loop ik een 5, 10, 15km, 21km of marathon om te kijken of ik mijn PR kan aanscherpen op deze mooie afstanden. Tot nu toe gaat dat redelijk goed! Zie al mijn Persoonlijke Records sinds ik begon met hardlopen in 2011. De StartbaanRun was mijn eerste goede poging van dit jaar op de 10km. Het zag er veelbelovend uit: goede condities voor recordpoging en hardloopmaatjes Emile en Daniel waren er ook bij. Wat zijn voor mij goede condities van een wedstrijd om een Persoonlijk Record te lopen?

• Koel weer. Boven de 10C kom ik mijn bed niet uit voor een recordpoging 🙂 Het liefst loop ik die tijdens erg koel weer, dus ik zoek de wedstrijden graag uit in november t/m maart.
• Verharde weg. Op het asfalt loop je sneller dan onverharde wegen. De startbaanRun is wedstrijd die over de startbaan van een vliegveld gaat, perfect! Let op: er zit bij de 10km ook een stuk bospad in van ongeveer 2 km in het parcours.
• Vlak parcours. Het liefst natuurlijk zo vlak mogelijk zonder heuvels. De route van de StartbaanRun was zeker niet helemaal vlak. Twee keer stijg je rond de 25m, maar gelukkig daal je ook weer af. 🙂
• Flauwe bochten. Bij scherpe bochten moet je afremmen, dus het liefst loop ik op een parcours met alleen een paar flauwe bochten. De StartbaanRun had geen scherpe bochten dus wat dat betreft perfect!

De StartbaanRun had dus redelijk goede condities voor een snelle tijd. De start en de finish zijn vlak naast een grote loods waar je je spullen kan achterlaten en je fiets prima naast kan parkeren. Ik stond popelend met Run2Day hardloopmaatjes Emile en Daniel aan de start. We hadden in de regen een korte warming up gedaan mét uitzicht op een prachtige dubbele regenboog.

Alle mooie foto’s zijn gemaakt door: Caspar Stuart Fotografie en Marie-Jeane Sol Fotografie.

Mijn doel was om onder de 42 minuten te finishen, dan zou ik mijn PR van 42:30 dik verbeteren.

De eerste 5km – 21:06
De eerste 2 kilometers loop je op de startbaan zelf, heerlijk breed asfalt. De loop lijkt het in het begin als vanzelf te gaan, ik loop als vijfde van rechts op deze foto. In het begin van de 3e kilometer gaan we van de startbaan af naar een gewone weg. Emile moet even lossen maar zal sterk weer terugkomen. Die weg gaat langzaam maar zeker omhoog (25 m hoogteverschil op deze kilometer) en als verrassing duik je opeens een bospad in. Het bospad gaat omhoog een heuvel op, tot wel twee keer toe!

Het had voor de 10km wedstrijd keihard geregend en gehageld. Het bospad was daardoor op sommige plekken echt heel erg glibberig, ik ben blij dat ik daar niet onderuit ben gegaan.

De 2 heuveltjes kosten me blijkbaar wel wat moeite want de 4e kilometer was ook mijn langzaamste met 4:21 min/km. De eerste 5km waren wel in 21 minuten en 6 seconden afgeraffeld!

De tweede 5km in 21:07 – totaal 42:13
We keerden terug naar de startbaan en Emile sluit weer aan, echt super! Helaas, vanaf de 6e kilometer kon ik het beoogde tempo van 4:12 min/km niet meer vasthouden en liepen Emile en Daniel langzaam bij me weg. Ondanks dat het tempo bij mij een beetje aan het inzakken was – ik kon echt niet harder – wist ik dat een Persoonlijk Record nog erin zat. Dus ik klampte aan bij een runner die op een mooi tempo voorbij liep.

Ik had Emile en Daniel de laatste kilometers nog in het zicht en dat was goed! Door een snelle laatste kilometer liep ik vervolgens bijna een negatieve split op de 10km: De tweede 5km gingen in 21:07 en liep dus een Persoonlijk Record.

Dan mag je juichen bij de finish! Leuk om ook bekenden te zien na de finish. Na het omkleden in de loods was het tijd voor een warme chocomel met slagroom als toetje bij Restaurant ’t Hoogt!

Ik kom graag terug bij de Startbaan Run, dank aan de organisatie en alle vrijwilligers voor de goede organisatie!

Op de ochtend van de Utrecht Marathon, waar ik de halve zou lopen, stapte ik een een beetje nerveus uit de auto in de koude parkeergarage op het Science Park Utrecht. Ik had de week ervoor een supersnel persoonlijk record op de 5 km gelopen en eigenlijk hoopte ik ook op een nieuw PR op de halve marathon – om mijn motto – hoe ouder, hoe sneller 🙂 waar te maken.

Mijn snelste tijd op de halve stond al drie jaar op 1:37:08, die wilde ik heel graag graag deze keer verbeteren. Ik was wat vroeg en omdat ik het koud vond bleef ik nog een kwartiertje in de auto zitten. Voordat ik eruit sprong in korte broek, KiKa shirt en een vuilniszak om warm te houden tot aan de start.

Het was inmiddels nog maar een half uurtje voor de start van de Utrecht Science Park Marathon en had er zin in. Maar één ding weet ik nooit zeker, hoe pittig moet ik van start gaan? Het lukt me namelijk zelden om een constante race op de halve marathon af te leggen.

Na 20 minuten warming-up was ik in het startvak aangekomen en kwam daar de mede KiKa marathon runners Andre en Loes tegen, gezellig! In het startvak vroeg ik met af wat ik zou gaan doen met de halve marathon van Utrecht. Het was het startvak F, wat als laatste zou vertrekken, dus ik zou de eerste 5km flink moeten gaan slalommen om de minder snelle lopers te passeren. Zouden mijn benen wel een snelle halve marathon aankunnen na deze trainingsweek? Normaal gesproken neem ik namelijk een volle week rust voor een wedstrijd en nu had ik dinsdag en donderdag nog redelijk hard getraind. Zouden mijn benen te snel verzuren als ik te rap van start zou gaan?

Het startschot viel en ik ben maar gewoon lekker snel gaan lopen, mikkend op 1:37:00 (tempo van 4:36 min/km). The race was on! De eerste 10 kilometer vlogen voorbij, het was echt heel erg druk met lopers, dus ik moest inderdaad flink wat slalommen, maar het ging in een heerlijke snelheid!

Ik ben trouwens Erben Wennemars zelf niet tegengekomen maar die liep ook mee met de halve marathon!

De eerste 10 kilometer zaten erop na 45:22 – een tempo van 4:32 min/km! Daarna werd het iets zwaarder. De route ging een stukje over een grindpad, bij een loslopende hond mocht ik even horde springen en omdat we inmiddels in de weilanden liepen kregen we wat meer wind om de oren. De benen werden langzaam ook wat zwaarder dus versnellen zat er niet in. Ik zakte iets terug in tempo, maar niet veel, de 20 kilometer zaten erop na 1:31:27 (tempo van 4:34 min/km). Met nog een kilometer te gaan weet je dat – als er niks gek zou gebeuren – ik mijn persoonlijke record ging breken.

Dan gaan de handjes – de lucht in!

Ook de laatste kilometer ging goed en ik finishte in mijn snelste tijd ooit op de halve marathon: 1:36:02. Wat waren de laatste kilometers zwaar om het tempo vast te houden en wat was ik blij dat ik over de finish ging. Leuk om terug te zien dat het gemiddelde over de hele race hoger was dan 13 km/u!

Eigenlijk liep ik dus een super race. Kan er wat beter? Het enige wat ik me kan bedenken om te verbeteren voor een volgende keer is dat ik wellicht meer vooraan – liefst in een eerder startvak – van start mag gaan. geen idee hoe ik dat bij deze run kon beïnvloeden.

De Marathon Utrecht was trouwens perfect georganiseerd, start – en finish – waren niet te missen, enthousiaste vrijwilligers, voldoende sanitair en genoeg drinken en ook sportgels onderweg. Heel fijn! Weer een mooie medaille verdiend.

Nog 187 dagen tot de marathon in Berlijn, here I come!