Categorie archief: Marathon training

Wat een mooi hardloopjaar was 2017

Geplaatst op 27 december 2017| Een reactie plaatsen

2017 was een mooi hardloopjaar! Een jaar met vooral veel hoogtepunten en gelukkig weinig dieptepunten. Het was ook het jaar dat ik veel inzamelacties waaronder 2 prachtige sponsorlopen organiseerde voor KiKa. Door alle acties wist ik in 14 maanden €30.000,- in te zamelen. 🙏
.
De highlights:
1. Ik ben vooral blij dat ik het jaar zo goed af kan sluiten. Dank aan mijn lieve gezin en familie die me steunt & vooral lekker laat lopen. Dank ook aan iedereen die heeft meegeholpen, gedoneerd, heeft laten weten dat ze me steunden en aan alle gezellige hardloopmaatjes!
.
2. Sponsorloop basisschool De Bolster. Als ik terugdenk aan de enorme inzet van de 400+ kinderen, de ouders, de leraren, het organisatie-team en directie wordt het me soms nog teveel. Ik zal de dag nooit vergeten én dat er uiteindelijk €16.004,- is opgehaald maakte iedereen heel trots.

Totaal ingezamelde bedrag KiKa Kanjer Loop - De Bolster Amersfoort.
3. Sponsorloop Leusderend. Organiseer maar eens op een prachtig bedrijventerrein gelegen aan Den Treek een sponsorloop. En dat deed ik! Uiteindelijk deden meer dan 70 runners mee en werd er €6.550,- ingezameld. Prachtige loop en gezellige borrel!
.
4. In februari liep ik de marathon van Tokyo voor KiKa. Het was mijn 4e World Major Marathon die ik liep in een nieuw Persoonlijk Record van 3u35. Een fantastische reis met leuke runners in een prachtig land. Ik heb heel veel foto’s gemaakt. Aanrader!
.
5. In oktober liep ik de Chicago marathon. Met een gevoelstemperatuur van 30C liep ik mijn 5e World Major. Compleet gebraden door de hitte kwam ik over de finish in 3u48. Ik werd gedragen door het super enthousiaste publiek, wat zijn marathons in de USA toch een feestje.
.
6. De Zevenheuvelenloop was mijn allereerste run: ik liep 1:u20 in 2011. Elk jaar kom ik terug. Het is gelukt om voor de 7e keer op rij mijn PR scherper te stellen: dit keer liep ik 1:06:32. Volgend jaar ben ik er weer bij!
.
7. De Kerstmannenrun in Amersfoort is een mooie traditie. Met de hardloop- en voetbalgroep doe ik graag mee aan deze fun-run waar het voornamelijk om het feestje erna gaat. Gezellig!
.
8. Halve marathon Utrecht. Mijn enige halve in 2017 was drie weken na Tokyo. Met behulp van een echte haas kon mijn PR verbeteren tot 1:34:12.
.
9. StartbaanRun 10km. De 10km waar het moest gebeuren in 2017, mijn PR ook hier gebroken. 42:13 it is.
.
😀

De dieptepunten waren er gelukkig niet veel. Ik liep wat blessures op maar gelukkig gingen die ook weer weg met voldoende rust. Op naar een mooi nieuw jaar!

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Marathon training, World Marathon Majors

Startbaan Run is een aanrader!

Geplaatst op 7 november 2017| 3 reacties

Ik liep afgelopen weekend de StartbaanRun op de voormalige vliegbasis in Soesterberg. Het was een mooie hardloopwedstrijd en vind het een aanrader! Er deden 900 runners mee verdeeld over de kidsrun (0.5km en 1km), de 5km en 10km prestatieloop. De organisatie samen met de sponsoren en vele en vrijwilligers verzorgden een geweldige hardloopmiddag!

Logo van de StartbaanRun

Één of twee keer per jaar loop ik een 5, 10, 15km, 21km of marathon om te kijken of ik mijn PR kan aanscherpen op deze mooie afstanden. Tot nu toe gaat dat redelijk goed! Zie al mijn Persoonlijke Records sinds ik begon met hardlopen in 2011. De StartbaanRun was mijn eerste goede poging van dit jaar op de 10km. Het zag er veelbelovend uit: goede condities voor recordpoging en hardloopmaatjes Emile en Daniel waren er ook bij. Wat zijn voor mij goede condities van een wedstrijd om een Persoonlijk Record te lopen?

  • Koel weer. Boven de 10C kom ik mijn bed niet uit voor een recordpoging 🙂 Het liefst loop ik die tijdens erg koel weer, dus ik zoek de wedstrijden graag uit in november t/m maart.
  • Verharde weg. Op het asfalt loop je sneller dan onverharde wegen. De startbaanRun is wedstrijd die over de startbaan van een vliegveld gaat, perfect! Let op: er zit bij de 10km ook een stuk bospad in van ongeveer 2 km in het parcours.
  • Vlak parcours. Het liefst natuurlijk zo vlak mogelijk zonder heuvels. De route van de StartbaanRun was zeker niet helemaal vlak. Twee keer stijg je rond de 25m, maar gelukkig daal je ook weer af. 🙂
  • Flauwe bochten. Bij scherpe bochten moet je afremmen, dus het liefst loop ik op een parcours met alleen een paar flauwe bochten. De StartbaanRun had geen scherpe bochten dus wat dat betreft perfect!

De StartbaanRun had dus redelijk goede condities voor een snelle tijd. De start en de finish zijn vlak naast een grote loods waar je je spullen kan achterlaten en je fiets prima naast kan parkeren. Ik stond popelend met Run2Day hardloopmaatjes Emile en Daniel aan de start. We hadden in de regen een korte warming up gedaan mét uitzicht op een prachtige dubbele regenboog.

Dubbele Regenboog tijdens Startbaanrun hardloopwedstrijdAlle mooie foto’s zijn gemaakt door: Caspar Stuart Fotografie en Marie-Jeane Sol Fotografie.

Mijn doel was om onder de 42 minuten te finishen, dan zou ik mijn PR van 42:30 dik verbeteren.

De eerste 5km – 21:06
De eerste 2 kilometers loop je op de startbaan zelf, heerlijk breed asfalt. De loop lijkt het in het begin als vanzelf te gaan, ik loop als vijfde van rechts op deze foto.StartbaanRun hardloopwedstrijd Soesterberg 10km In het begin van de 3e kilometer gaan we van de startbaan af naar een gewone weg. Emile moet even lossen maar zal sterk weer terugkomen. Die weg gaat langzaam maar zeker omhoog (25 m hoogteverschil op deze kilometer) en als verrassing duik je opeens een bospad in. Het bospad gaat omhoog een heuvel op, tot wel twee keer toe!

Het had voor de 10km wedstrijd keihard geregend en gehageld. Het bospad was daardoor op sommige plekken echt heel erg glibberig, ik ben blij dat ik daar niet onderuit ben gegaan.

De 2 heuveltjes kosten me blijkbaar wel wat moeite want de 4e kilometer was ook mijn langzaamste met 4:21 min/km. De eerste 5km waren wel in 21 minuten en 6 seconden afgeraffeld!

De tweede 5km in 21:07 – totaal 42:13
We keerden terug naar de startbaan en Emile sluit weer aan, echt super! Helaas, vanaf de 6e kilometer kon ik het beoogde tempo van 4:12 min/km niet meer vasthouden en liepen Emile en Daniel langzaam bij me weg. Ondanks dat het tempo bij mij een beetje aan het inzakken was – ik kon echt niet harder – wist ik dat een Persoonlijk Record nog erin zat. Dus ik klampte aan bij een runner die op een mooi tempo voorbij liep.

Startbaanrun- Ramon de la Fuente

Ik had Emile en Daniel de laatste kilometers nog in het zicht en dat was goed! Door een snelle laatste kilometer liep ik vervolgens bijna een negatieve split op de 10km: De tweede 5km gingen in 21:07 en liep dus een Persoonlijk Record.

StartbaanRun Finish Ramon de la Fuente

Dan mag je juichen bij de finish! Leuk om ook bekenden te zien na de finish. Na het omkleden in de loods was het tijd voor een warme chocomel met slagroom als toetje bij Restaurant ’t Hoogt!

Ik kom graag terug bij de Startbaan Run, dank aan de organisatie en alle vrijwilligers voor de goede organisatie!

3 reacties

Geplaatst in Marathon training, Wedstrijd

Hardloop jubileum: tienduizend kilometer – 10.000 km!

Geplaatst op 9 juli 2017| Een reactie plaatsen

Sinds 2011 houd ik het hardlopen bij met Runkeeper. Vandaag stond ik even stil omdat ik tienduizend hardloopkilometers erop heb zitten: een jubileum!

De 10.000 kilometer grens gepasseerd.
De tienduizend kilometers passeerde ik officieel in een duurloop van 21 km. Voor deze gelegenheid heb ik een foto onderweg genomen in mijn geliefde Den Treek.

Ramon de la Fuente - Tienduizend kilometer hardlopen

Tienduizend kilometer – 10.000km hardlopen, dat is een afstand gelijk aan 2x retour Amersfoort – Moskou. Of een enkeltje naar Jakoetsk.

Meer dan 30km per week
Het betekent dat ik ongeveer 30 kilometer per week heb gelopen. Eigenlijk nog meer, omdat ik niet altijd Runkeeper heb aanstaan of omdat de GPS signaal het soms liet afweten. Dat is trouwens een heerlijk eerste wereldprobleem: wachten op je GPS signaal.

Runkeeper houdt helaas niet de mooie herinneringen bij van het hardlopen, maar alleen de keiharde feiten en soms wat foto’s. Ik had in die 6 jaar ook andere dingen kunnen doen in plaats van hardlopen, maar hardlopen is één van mijn uit de hand gelopen hobbies. Bedankt lieve meiden van het thuisfront dat ik vaak op pad mag!

Ik ben ook dankbaar en blij dat ik nieuwe mensen heb leren kennen – dank hardloopmaatjes van Run2Day, de super fijne groep KiKa-lopers en alle runners op Instagram!

Het was fijn om flink te mogen afzien bij trainingen – dank trainers.

Ik heb geschreeuwd van frustratie bij blessures – dank aan de fysio’s voor herstel – en nog vaker geschreeuwd van blijdschap als ik over de finishlijn kwam met een nieuw PR.

Met het hardlopen heb ik veel geld ingezameld voor onderzoek tegen kinderkanker. Dat is de andere uit hand gelopen hobby van me. Het is nog steeds niet genoeg. Meer onderzoek is nodig om 100% van de kinderen met kanker te laten genezen in plaats van de huidige 75%.

Uhm, ik dwaal een beetje af. Even terug naar het begin.

De eerste loop – 3.3km
Ik liep al vaker een rondje maar in maart 2011 begon ik met Runkeeper alles bij te houden. Het eerste rondje was 3.3 km met een tempo van 6:56 min/km. Ik kan me nog herinneren dat ik het fascinerend vond dat je de ronde kon bijhouden met een App. Dat je je snelheden naderhand kon terugzien. Het is verslavend gebleken. Nu, ruim 6 jaar later, houd ik hardlopen nog steeds bij. Niet meer met mijn telefoon, maar met een TomTom Runner Cardio horloge. Ik zit naast Runkeeper inmiddels ook op Strava.

Tienduizend kilometer hardlopen - Ramon de la Fuente - Runkeeper

The older the faster
In de tussentijd ben ik tot nu toe elk jaar weer een beetje sneller geworden. Ik word nooit een topper maar ben trots op de stijgende lijn tot nu toe 🙂 Elk jaar sneuvelen er wel een paar persoonlijke records. Hoe? Ik denk dat het komt omdat ik in de trainingen mezelf steeds weer weet uit te dagen, en omdat ik in sommige periodes ook heel vaak ga trainen. Op een gegeven moment zal het afgelopen zijn met het sneller lopen, daarom is het nu telkens nog extra genieten als het lukt.

De toekomst?
Ik blijf vooral lekker doorlopen! In oktober staat de marathon van Chicago op het programma. Mijn wishlist: hele goede benen, koel (10C) en windstil weer om daar dan hopelijk mijn Boston Qualifier te lopen. De kwalificatietijd voor de Boston Marathon staat voor mijn leeftijd op 3u25 minuten. Als ik dat haal mag ik de marathon van Boston lopen – en zo mijn 6 World Marathon Majors compleet maken.

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Marathon training, World Marathon Majors

De Chicago Marathon, here we go?

Geplaatst op 6 juni 2017| Een reactie plaatsen

Het is nu al juni en over 2 weken hoop ik voluit te beginnen aan mijn training voor de Chicago Marathon! Het lijkt nog ver weg, zondag 8 oktober – de dag van de Chicago Marathon – maar is eigenlijk al om de hoek. Here we go?

Here we go?
Hoezo “hoop ik voluit te beginnen” en waarom staat Here we go? met een vraagteken denk je wellicht? Tja, het is namelijk nog onzeker dat ik 100% voluit kan gaan trainen door een hardnekkige blessure aan de rechtervoet die ik opliep door overbelasting in de aanloop naar de Tokyo Marathon. Het schijnt dat het laagje vet onder de rechter voorvoet bij mij wat dun is en daardoor minder goede demping geeft. Elke keer ná het rennen kreeg ik pijn in de ondervoet door de ontsteking, voornamelijk de dag erna. Ik negeerde de blessure een beetje maar gelijk na Tokyo maakte ik er werk van:

  • Minder vaak, minder lang én minder snel gaan hardlopen.
  • Bezoek aan de huisarts en de podotherapeut voor een behandelingsplan.
  • Zooltjes aangemeten gekregen.
  • Na het lopen de ontsteking remmen met een ice-pack en ook dagelijks Diclofenac.
  • Dagelijkse oefeningen voor de voeten inclusief voetmassage door een tennisbal.
  • Trimvoetbal minder intensief (van veldspeler naar keeper).

Omdat het in de maanden erna niet veel beter werd heb ik toen zelf maar een radicaal besluit genomen: in de maand mei bijna niet hardlopen. Absolute rust zou de voet toch veel goed moeten doen!

Rusten – én toch conditie op peil houden
Ik heb in de maand mei uiteindelijk 23 km hardgelopen. De laatste maand met zo weinig hardloopkilometers was in 2011, het jaar dat ik begon met hardlopen. Ik heb dus goed mijn rust genomen. 🙂

Voetblessure: Rusten in mei

Rust nemen is ook trainen 🙂

Ik wilde uiteraard wel mijn conditie op peil houden en ging:

  • Fietsen in de mooie, bosrijke omgeving van Amersfoort.
  • Intervallen – bergop met de fiets – op de heuveltjes in de buurt.
  • Meer aan krachttraining te doen.

Voor alledrie deze sportieve bezigheden neem ik normaal nooit de tijd, maar ze bevallen me prima.

Het gaat de goede kant op.
De eerste lange run van 15km in juni bracht echter in de 2 ochtenden na de loop nog wel irritatie aan de ondervoet. Het goede nieuws is dat het veel minder pijnlijk is dan voor mijn stop. Het slechte nieuws is dat de blessure nog niet helemaal weg is.

Hardlopen na een voetblessure is zwaar.

Hardlopen na een maand rust door de voetblessure is zwaar…

Volgende week zou ik moeten beginnen met mijn trainingsschema en in de maand september zou ik al meer dan 300km moeten lopen. Overleeft mijn voet dat wel? Ik zit echt in de spagaat. Al die trainingsarbeid zou me weer dichter bij mijn BQ (ofwel Boston Qualifier – Boston kwalificatietijd) van 3u:25min moeten brengen. Mijn vorige marathons brachten me steeds een stapje dichterbij:

’12 Spijkenisse Marathon – 4:29
’13 New York Marathon – 3:61 🙂
’15 London Marathon – 3:45
’16 Berlin Marathon – 3:41
’17 Tokyo Marathon – 3:35

Maar als ik te hard van stapel loop zal ik nooit zoveel trainingskilometers kunnen gaan lopen. Wat is wijs? We gaan het de komende maanden zien….Ik verlang wel heel graag naar mijn loopjes.

Ik heb enorm veel zin om in Chicago te rennen. Als ik nu maar snel herstel en de trainingen allemaal goed verlopen dan kan ik voor 8 oktober nog maar op twee dingen hopen: op superbenen én op koel, windstil weer. Dan wordt het een heel mooi hardloopfeestje in de USA met alle 36 KiKa runners, de andere 45.000 lopers en 1.6 miljoen dolenthousiaste Amerikanen als publiek.

En voor iedere runner die nu ook van een blessure ‘geniet’: het is enorm balen, maar neem je rust, werk behoedzaam aan je herstel en het komt uiteindelijk vast goed!

Wish me luck! Chicago here I come!

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Marathon training

KiKa team voor de Tokyo Marathon

Geplaatst op 4 februari 2017| Een reactie plaatsen

De groep runners die voor KiKa de Tokyo marathon gaat lopen is geweldig!

Veel zijn al echte hardloopmaatjes omdat we eerder samen een marathon voor KiKa hebben gelopen en er zijn ‘nieuwe hardlopers’ die ik hopelijk nog vaak ga terugzien bij de marathons voor KiKa. Er zijn meer dan 60 deelnemers die richting Tokyo gaan. Deze groep gaat gezamenlijk hopelijk meer dan 400.000,- EUR inzamelen voor de Stichting Kinderen Kankervrij.

Het zijn kanjers!
Vele kilometers trainen deze KiKa-runners om voor de marathon fit aan de start te verschijnen. Ze verslijten hardloopschoenen, overwinnen pijntjes, krijgen te maken met spierpijn, stramheid en blessures. Daarnaast zamelen ze onvermoeibaar geld in voor de Stichting Kinderen Kankervrij. Ze organiseren diners, feesten, badeenden-races, verkopen bonbons :-), maken posters, organiseren superevenementen op scholen met springkussens, halen statiegeld op bij supermarkten, organiseren sponsorlopen en vragen sponsoring aan familie en vrienden. Mijn petje gaat diep af voor de tijd en moeite die ze erin steken.

Team KiKa Tokyo Marathon 2017

PS. Deze foto is genomen bij een van de groepsbijeenkomsten in Amsterdam. De bijeenkomsten zijn een goede manier om alle medelopers te leren kennen en weer wat kennis op te doen over sponsoracties, hardlopen, voeding en de Stichting Kinderen Kankervrij!

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Marathon training

Hardlopen in de hitte tijdens een wedstrijd

Geplaatst op 6 juni 2016| 3 reacties

Hoe pas je hardlopen en wedstrijdverwachtingen aan als de temperatuur heel hoog is?

Het aanpassen aan zeer warme omstandigheden heb ik niet gedaan op de 10km wedstrijd in Amersfoort en vormde de basis voor een wijze les. Ik deel dit graag, want iedereen is het er wel over eens dat hardlopen in de warmte niet leuk is en de wedstrijdresultaten ook vaak minder zijn. Daar is een goede reden voor! Nog erger: het kan ook gevaarlijk zijn om toch voluit te gaan zoals ik heb ervaren. Hoe gebeurt dat? Wat doet hitte met je lichaam? En hoe kan je voorkomen dat je – net als ik – out ging door warmtestuwing?

 

Hitte en hardlopen - marathon amersfoort - 10km

De laatst kilometers zichtbaar last van de hitte.

 

Eerst het hele verhaal. Wat ging aan de wedstrijd vooraf?
Ik keek er naar uit om een 10km in Amersfoort te lopen en wilde een gooi doen naar mijn PR dat op 43:33 stond. Na het breken van persoonlijke records op de 5km en op de halve marathon in het voorjaar zat dit er in. Ik was goed getraind. Daar kwam nog eens bij dat ik deze wedstrijd gehaast zou worden door Sander, een zeer snelle medewerker van Run2Day Amersfoort. Goede vooruitzichten dus! Er was helaas wel aangekondigde hitte op komst: het zou 27C graden worden met een luchtvochtigheid van meer dan 60%. Toen had ik moeten besluiten om het rustiger aan te doen en geen hoog doel te stellen. Ik wist namelijk dat er een negatieve invloed is van warmte op je hardloopprestaties. De wil om toch een PR te lopen was echter groter, hoe dom!

Wat kan er gebeuren tijdens het lopen in de warmte?
Tijdens het hardlopen gebruik je je energie voor je spieren en daarmee maak je je snelheid. Ook maak je warmte aan die je lichaam af wil geven. Om dit te verwerken gaat je lichaam zweten. Bij extreme omstandigheden schiet de productie van zweet te kort en dan kan je oververhit raken. Dan krijg je te maken met hitteaandoeningen. Naast een zonnesteek, kunnen er drie dingen je overkomen:

1. Vooral bij langere afstanden: hittekrampen
Spierkramp die vrij hevig is: dit gebeurt door het vochtverlies en het verlies van mineralen. Ga naar een koele plek in de schaduw en tank rustig bij met sportdrank. Strek rustig de spieren.

2. Op alle afstanden: warmtestuwing
Bij te grote warmte en inspanning kan warmtestuwing optreden. De temperatuur loopt op wanneer de spieren meer warmte produceren dan dat de huid kan afgeven door te zweten. Je herkent warmtestuwing door: duizeligheid, misselijkheid, hoofdpijn, bleek en soms verlies van bewustzijn. Ook hier: gelijk naar een koele plek en zorg voor goede hydratatie – en sla bakjes met kwark af :-).

3. Op alle afstanden: hitteberoerte
Een hitteberoerte is een gevaarlijke situatie en kan levensbedreigend zijn. Het risico bij een hitteberoerte is dat het slachtoffer in shock kan geraken en een stilstand van de bloedsomloop kan plaatsvinden. Je herkent hitteberoerte door kenmerken zoals bij warmtestuwing, aangevuld met: verward gedrag, bewustzijnsdaling, zeer snelle pols en zelfs mogelijk toevallen. Zodra deze 3 kenmerken herkend worden moet ervan uitgaan dat het slachtoffer in shock is. Het slachtoffer met een hitteberoerte moet ook gelijk naar een koele plek, mag juist niet drinken en professionele hulp moet direct worden gehaald.

Mijn wedstrijd
De wedstrijd verliep goed, samen met  “mijn haas” Sander gingen we in het afgesproken tempo van start en tot kilometer 5 konden we de 4 min 20 per kilometer aanhouden. Het eerste stuk was de route redelijk in de schaduw van de gebouwen en bomen en was redelijk vlak. Ik kon nog lachen!

Marathon Amersfoort 10km in de hitte

Door de warmte en de lichte hoogteverschillen liep het tempo op kilometer 6, 7 en 8 vervolgens op naar boven de 4:30/km. Ik had het zwaar! Om kans te maken op een persoonlijk record zouden de laatste twee kilometer zeer snel moeten gaan. Ze gingen in een zeer vlotte 4:09/km en 4:02/km en dat was blijkbaar teveel van het goede.

Warmtestuwing na de finish
Na de finish was ik verdwaasd en kon eigenlijk niks meer. Mijn lichaam was zeer warm en ik gedroeg me wat vreemd, dus belandde ik in een rolstoel bij de EHBO tent. Ik weet daar weinig meer vanaf. Toen ik aangaf dat het wel weer ging belandde ik bij de Campina sponsor stand waar halve liters kwark werden uitgedeeld. Na drie lepels kan je wel raden wat er met de inhoud van mijn maag gebeurde, dit lag niet aan de kwark zelf maar is een natuurlijke reactie. Voor de eerste keer in mijn leven was na een wedstrijd de medaille niet echt heel schoon meer…. Dit gebeurde allemaal zittend en ik werd maar niet beter en zag er heel erg bleek uit. Achteraf bleek dit dus warmtestuwing te zijn.

Aardige omstanders (dank!) hebben me toen naar de volledig koele – airconditioned – EHBO zaal gebracht waar ik op een stretcher ben gaan liggen. Dit was zeker niet mijn meest trotse moment in mijn leven, maar het moest wel gebeuren. Run2Day loper Marco (dank!) bracht mijn rugtas met sportdrank en langzamerhand kwam ik weer bij.

Warmtestuwing tijdens hardlopen door hitte

Na eervol ontslag uit de EHBO nog 15 minuten verplicht zitten.

Na 30 minuten werd ik eervol ontslagen bij de EHBO post en moest ik buiten in de schaduw verplicht nog een kwartier op de grond zitten van de EHBO-er. De duimpjes gingen omhoog en een voorzichtige glimlach kon er op mijn bleke gezicht weer vanaf. Al zittend kreeg ik te horen dat ik 20 seconden boven mijn PR was blijven steken. Ik baalde toen even, maar waar ik wel blij mee was dat ik een hele goede les over hardlopen in de hitte had geleerd. Mijn PR heb ik later in het jaar toch nog weten te verbeteren, in lekker koel weer. 🙂

De wijze les: pas je wedstrijdplan aan op de weeromstandigheden. Als het warm is start dan in veel lager tempo dan gepland én geniet vooral van de wedstrijd.

Foto’s: Frank Rutten.
Informatie credits: door mijn gebeurtenis na de finish ben ik gaan zoeken wat er met me was gebeurd. Ik ben geen medisch expert, inspiratie over hitte en hardlopen heb ik online gevonden.

 

3 reacties

Geplaatst in Marathon training, Wedstrijd

Halve marathon in Utrecht. Bam! Een nieuw PR 1:36:02

Geplaatst op 21 maart 2016| Een reactie plaatsen

Op de ochtend van de Utrecht Marathon, waar ik de halve zou lopen, stapte ik een een beetje nerveus uit de auto in de koude parkeergarage op het Science Park Utrecht. Ik had de week ervoor een supersnel persoonlijk record op de 5 km gelopen en eigenlijk hoopte ik ook op een nieuw PR op de halve marathon – om mijn motto – hoe ouder, hoe sneller 🙂 waar te maken.

Mijn snelste tijd op de halve stond al drie jaar op 1:37:08, die wilde ik heel graag graag deze keer verbeteren. Ik was wat vroeg en omdat ik het koud vond bleef ik nog een kwartiertje in de auto zitten. Voordat ik eruit sprong in korte broek, KiKa shirt en een vuilniszak om warm te houden tot aan de start.

Het was inmiddels nog maar een half uurtje voor de start van de Utrecht Science Park Marathon en had er zin in. Maar één ding weet ik nooit zeker, hoe pittig moet ik van start gaan? Het lukt me namelijk zelden om een constante race op de halve marathon af te leggen.

Na 20 minuten warming-up was ik in het startvak aangekomen en kwam daar de mede KiKa marathon runners Andre en Loes tegen, gezellig! In het startvak vroeg ik met af wat ik zou gaan doen met de halve marathon van Utrecht. Het was het startvak F, wat als laatste zou vertrekken, dus ik zou de eerste 5km flink moeten gaan slalommen om de minder snelle lopers te passeren. Zouden mijn benen wel een snelle halve marathon aankunnen na deze trainingsweek? Normaal gesproken neem ik namelijk een volle week rust voor een wedstrijd en nu had ik dinsdag en donderdag nog redelijk hard getraind. Zouden mijn benen te snel verzuren als ik te rap van start zou gaan?

Marathon Utrecht Science Park

Het startschot viel en ik ben maar gewoon lekker snel gaan lopen, mikkend op 1:37:00 (tempo van 4:36 min/km). The race was on! De eerste 10 kilometer vlogen voorbij, het was echt heel erg druk met lopers, dus ik moest inderdaad flink wat slalommen, maar het ging in een heerlijke snelheid!

Ik ben trouwens Erben Wennemars zelf niet tegengekomen maar die liep ook mee met de halve marathon!

 

De eerste 10 kilometer zaten erop na 45:22 – een tempo van 4:32 min/km! Daarna werd het iets zwaarder. De route ging een stukje over een grindpad, bij een loslopende hond mocht ik even horde springen en omdat we inmiddels in de weilanden liepen kregen we wat meer wind om de oren. De benen werden langzaam ook wat zwaarder dus versnellen zat er niet in. Ik zakte iets terug in tempo, maar niet veel, de 20 kilometer zaten erop na 1:31:27 (tempo van 4:34 min/km). Met nog een kilometer te gaan weet je dat – als er niks gek zou gebeuren – ik mijn persoonlijke record ging breken.

Ramon de la Fuente vliegt voor KiKa Marathon Utrecht Science Park

Dan gaan de handjes – de lucht in!

Ook de laatste kilometer ging goed en ik finishte in mijn snelste tijd ooit op de halve marathon: 1:36:02. Wat waren de laatste kilometers zwaar om het tempo vast te houden en wat was ik blij dat ik over de finish ging. Leuk om terug te zien dat het gemiddelde over de hele race hoger was dan 13 km/u!

Ramon de la Fuente voor KiKa Marathon Utrecht Science Park

Eigenlijk liep ik dus een super race. Kan er wat beter? Het enige wat ik me kan bedenken om te verbeteren voor een volgende keer is dat ik wellicht meer vooraan – liefst in een eerder startvak – van start mag gaan. geen idee hoe ik dat bij deze run kon beïnvloeden.

De Marathon Utrecht was trouwens perfect georganiseerd, start – en finish – waren niet te missen, enthousiaste vrijwilligers, voldoende sanitair en genoeg drinken en ook sportgels onderweg. Heel fijn! Weer een mooie medaille verdiend.
image

Nog 187 dagen tot de marathon in Berlijn, here I come!

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Marathon training, Wedstrijd